107 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 7 آيتون ۽ 1 رڪوع آھن
سنڌي قرآن
مُترجم: سيد فرمان علي
اَرَءَيْتَ الَّذِيْ يُكَذِّبُ بِالدِّيْنِ 1ۭ
ڇا تو ان شخص کي به ڏٺو جو روز جزا کي ڪوڙو ڪري ٿو.
— سيد فرمان عليفَذٰلِكَ الَّذِيْ يَدُعُّ الْيَتِيْمَ 2ۙ
هي ته اهو (بدبخت) آهي جيڪو يتيم کي لوڌي ٿو.
— سيد فرمان عليوَلَا يَحُضُّ عَلٰي طَعَامِ الْمِسْكِيْنِ 3ۭ
۽ مسڪين کي کاڌي کارائڻ جي رغبت (به) نه ٿو ڏئي.
— سيد فرمان عليفَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّيْنَ 4ۙ
پوءِ ويل انهن نمازين لاءِ آهي
— سيد فرمان عليالَّذِيْنَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُوْنَ 5ۙ
جيڪي پنهنجيءَ نماز کان غافل آهن.
— سيد فرمان عليالَّذِيْنَ هُمْ يُرَاۗءُوْنَ 6ۙ
جيڪي ڏيکاءُ ڪن ٿا.
— سيد فرمان عليوَيَمْنَعُوْنَ الْمَاعُوْنَ 7ۧ
۽ روزمره جون معمولي شيون ٻين کي ڏيڻ کان پاڻ کي روڪين ٿا.
— سيد فرمان علي